หัวโขนที่สวมใส่…ต้องวางไว้เมื่อถึงเวลา
ได้มา…หรือเสียไป…ไม่มีอะไรแน่นอน
ถ้าตัดนิวรณ์เสียได้…ใจก็หมดทุกข์
คลื่นลมพัดกระทบหาดทราย…
ทุกคลื่น ล้วนจางหายไม่เหลือรอย
วนเวียนนับร้อย…ชั่วนาตาปี ..เป็นมาเช่นนี้
ก็ธรรมดาของโลก…
ยึดถือทำไม? ให้ใจเหนื่อยหนัก
ความเกลียด…หรือความรัก
สุดท้ายก็แค่อารมณ์สมมุติขึ้นมา…
(โดย..รุ่งอรุณ ผลินธร)