อีกไม่กี่วันปี ๒๕๕๒กำลังจะจากเราไป ปีใหม่ ๒๕๕๓กำลังจะเข้ามาแทนที่ ปีเก่าหรือปีใหม่ วันและเวลายังคงรักษาความเสมอต้นเสมอปลายตลอดมาไม่เปลี่ยนแปลง นั่นคือเวลาไม่เคยรีรอใครทั้งนั้นว่าจะตามมันมาทันหรือเปล่า? มันเดินทางมาหาทุกๆคนอย่างเท่าเทียมกันในแต่ละวัน บางคนเห็นคุณค่าของเวลาก็รีบไขว่คว้า รีบขนขวายเพื่อสร้างความฝันที่ตั้งใจไว้และพยายามต่อสู้ดิ้นรนขนขวายเพื่อให้บรรลุสู่จุดหมายปลายทางในสิ่งที่หวัง อาจจะได้มาหลายๆอย่าง หรืออย่างเดียวก็ตาม แต่ก็ทันกับเวลาในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่บนโลกนี้… ทว่าบางคนกลับเมินเฉยไม่กระตือรือร้นอะไรทั้งนั้นกับการมาหรือการจากไปของเวลาในแต่ละวัน ปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างไร้ค่าน่าเสียดาย ย้อนกลับมารำพึงรำพันอย่างปวดร้าวว่าทำไมชีวิตของเรามีแต่ความว่างเปล่าทุกวัน ไม่เห็นมีอะไรเท่าเทียมกับคนอื่นๆเลย แล้วก็หมกตัวเองอยู่กับความสิ้นหวัง ทั้งๆที่เวลาให้โอกาสทุกคนในโลกเท่าเทียมกันทุกวันนั่นคือวันละ๒๔ชั่วโมง
เวลาในอดีตที่เสียไปแล้ว มันเอากลับคืนมาไม่ได้อีก แม้จะร่ำร้องคร่ำครวญโหยหาอย่างเสียดายและเสียใจแค่ไหนก็ตาม แต่ว่าเวลาในปัจจุบัน…ในโมงยามที่เป็นอยู่ขณะนี้ต่างหาก ที่ยังเป็นของเราอย่างเต็มที่ เพียงแต่ใส่ใจและตั้งใจที่จะเริ่มต้นกับสิ่งเราที่อยากทำและทำได้ รวมทั้งทำให้ดีที่สุด สุดความสามารถ ทุกวินาทีที่ผ่านไปก็จะบรรจุเต็มด้วยความหมายแห่งชีวิต บางทีสิ่งที่เคยหวังและตั้งใจอยากทำก็จะกลับกลายเป็นรูปร่างให้เห็นได้อย่างชัดเจนและน่าภาคภูมิใจ แม้จะเป็นเพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆที่เก็บเกี่ยวได้จากเวลาในแต่ละวัน แต่มันก็ไม่ใช่เวลาแห่งความสูญเปล่าอีกต่อไป น้ำหยดทีละหยดยังสะสมกลายเป็นแม่น้ำและมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ได้เลยนี่นา ขอเพียงมีความตั้งใจจริง มีความพากเพียรพยายามและที่สำคัญรู้คุณค่าของเวลา…นั่นแหละคือเครื่องมือที่ดีที่สุดที่พระเจ้าให้กับมนุษย์ทุกคนมาเพื่อก่อร่างสร้างความสำเร็จของชีวิตให้กับตนเองและสังคม
ในแต่ละนาทีที่คุณมีอยู่ ขอให้คุณเติมความหวัง…ความตั้งใจ… ความอดทน….ความมุ่งมั่นกับการค้นหาในสิ่งที่คุณหวังอย่างเต็มที่…อย่าปล่อยให้ทุกวินาทีผ่านไปอย่างเลื่อนลอยไร้ค่าอีก…แล้วบางทีปีใหม่นี้อาจจะเป็นปีที่คุณประสพความสำเร็จและโชคดีที่สุดก็ได้….ขอเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ