ไทชีกง ตอนที่๒
การเรียนไทชีกงยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง อาจารย์สอนให้ฝึกท่าต่างๆเพิ่มอีกหลายท่า คราวที่แล้วท่าจับหางนก ก็ยังไม่ทันจะจับได้เลย แม้แต่สักแค่ครึ่งหางเต่าก็ยากนักที่จะจับได้ อาจารย์ก็สอนเพิ่มท่ามาให้อีก แต่ละท่าล้วนแล้วแต่มีชื่อเก๋ๆทั้งนั้น ที่น่าสังเกตนักเรียนบางคนโผล่มาแค่สองหรือสามครั้ง แล้วก็หายไปเลย ไม่รู้ว่ามัวแต่ไปตั้งหน้าตั้งตาจับหางนกที่ป่าไหนกันบ้าง อาจารย์เช็คชื่อทุกครั้ง แต่ละครั้งที่เรียกชื่อผู้เขียนอาจารย์ต้องมีเสียงตัวเอสเพิ่มมาในตอนท้าย ก็เลยทำให้จำชื่อตัวเองไม่ได้ เพราะไม่คุ้นกับสำเนียงของอาจารย์สักที บางครั้งยังคิดไปว่าชื่อใครกัน(วะ)คล้ายๆชื่อเราเลย อ้าว!ก็ชื่อเราเองนี่หว่า กว่าจะนึกออกว่าเป็นชื่อตัวเอง อาจารย์ต้องบอกทุกครั้งว่า “ฉันเรียกชื่อเธอนั้นแหละ” สำหรับเพลงประกอบแบรคกราวด์นั้น อาจารย์ยังใช้เครื่องเล่นเทปแบบเก่า เสียงเพลงบางเพลงเลยติดอ่างเกือบครึ่งเพลง บางเพลงบรรเลงแบบตะกุกตะกักทั้งเพลง ฟังแล้วก็เหนื่อยแทนเทปเหมือนกัน บางวันอาจารย์ไม่ได้เปิดเพลง แต่จะพูดไปด้วยทำท่าทางสาธิตไปด้วยในกระจก โดยที่ตัวอาจารย์เองหันหน้าเข้าหากระจก … Continue reading
