บันทึกถึง”คุณตุ๊กแกแก่”
เดือนมีนาคมอากาศทางเมืองไทยคงเริ่มร้อนแล้วสินะ ห้ามถามนะว่าที่มินนิโซต้าเป็นอย่างไรบ้าง? เพราะจนป่านนี้ยังต้องใส่เสื้อผ้าหนาๆหลายชั้น ความหนาของเสื้อทำให้ดูพองกลม ดูประหนึ่งดั่งตัวเห็บใส่เสื้อจะเตรียมไปยานอวกาศ แถมเมื่อวานหิมะตกโปรยปรายขาวโพลนเต็มถนน…หนาวได้หนาวดีหนาวตลอดปีและหนาวตลอดไปนั่นแหละ ตราบใดที่แกนของโลกยังไม่เปลี่ยนทิศทางการหมุน มินนิโซต้าก็จะดำรงคงไว้ซึ่งความหนาวเช่นนี้แหละ บ่นไปทำไมมี อยู่มาหลายปีจะบ่นตอนนี้ทำไมกัน(วะ)? มีคนถามว่าเดือนก่อนๆทำไมเขียนแต่เรื่องไทชีล้วนๆ? อ้าว!ก็ไปเรียนไทชีนี่นา จะให้มีเรื่องบาสเกตบอลมาเขียนได้ไงเจ้าคะ? เดือนนี้ก็เลยต้องแฉลบออกนอกเรื่องไทชี ทั้งๆที่มีเรื่องจะเขียนอีก แต่เก็บไว้ก่อนดีกว่าค่ะ เอาไว้ให้เผลอๆก่อนก็จะย้อนกลับมาไทชีใหม่ อิ..อิ..อิ (ขอยืมการหัวเราะของวัยรุ่นออนไลน์มาใช้สักหน่อย เพราะเสียงหัวเราะประหลาดดี) ช่วงนี้พยายามตั้งสติอารมณ์ข่มใจไม่ให้ความหงุดหงิดเล่นงาน โดยเฉพาะเมื่อวานคุณ”ตุ๊กแกแก่” (นามสมมุติและนางเอกของเรื่องในวันนี้) แกมักชอบกวนโทษะเสมอ ทั้งๆที่ไม่ใช่บอสตัวจริงสักหน่อย แต่ชอบมาเบ่งศักดาวางอำนาจกับคนหน้าใหม่ๆมั่วไปหมดล่ะค่ะ … Continue reading
