แม่
ค่ำคืนหนึ่งแสงจันทร์กระจ่างทั่วฟ้า แม่กับฉันนั่งคุยกันและมองดูแสงนวลจันทร์อย่างชื่นชม เป็นคืนที่แสนสบายและแสนอบอุ่นยิ่งนัก หลังจากการเดินทางที่แสนไกลหลายหมื่นไมล์เพื่อบินข้ามฟ้ามาพบแม่ แม่ถามไถ่ความเป็นอยู่ในต่างแดนของฉันอย่างห่วงใย ทั้งความเป็นอยู่ และสุขภาพ แม่รู้ว่าฉันชอบกินอะไร ก็เตรียมหาไว้ให้อย่างที่แม่เคยทำให้ฉันเมื่อตอนเด็กๆ แม่บอกว่าทุกครั้งที่แม่มองพระจันทร์ แม่จะอธิษฐานส่งความรัก ความเป็นห่วงและความคิดถึงให้ฉันทุกครั้งไป เผื่อว่าถ้าฉันนั่งมองดวงจันทร์อีกฟากฟ้าหนึ่ง จะได้รู้ว่าแม่เฝ้ารอการกลับมาเยือนของลูกคนนี้ตลอดเวลา แม้กาลเวลาจะเติมจำนวนปีให้อายุแม่มากขึ้น…พร้อมริ้วรอยแห่งวัยที่สูงอายุ แต่ความรู้สึกของแม่ที่มีต่อลูกไม่เคยมีอะไรมาเปลี่ยนแปลงได้เลย ความรักและความห่วงใยของแม่ยังหนักแน่นดุจหินผา แม้สายลมแห่งกาลเวลาก็มิอาจแผ้วพานได้แม้แต่น้อย แม่ขยับยากันยุงใกล้ฉัน กลัวว่าฉันจะถูกยุงกัดและไม่สบาย แม่หยิบผ้าขนหนูผืนเล็กทำท่าปัดไปมาใกล้ๆฉัน แต่ฉันบอกแม่ว่าเลือดของฉันมีความเผ็ดร้อนเพราะชอบกินพริกเยอะ ยุงมันไม่กล้ามากัดหรอก แม่อย่าเป็นห่วงเลย เราสองคนแม่ลูกคุยเรื่องความหลังเก่าๆกันอย่างสนุกสนาน ในจำนวนหลายๆเรื่องนั้นแม่ยังจำความดื้อและแก่นกระโหลกของฉันได้ เมื่อครั้งที่ฉันยังว่ายน้ำไม่เป็น แต่แอบไปเล่นพายกล่องโฟมแทนเรือเล่นกลางคลองน้ำหลังบ้าน แม่บอกว่าวันนั้นแม่ตกใจมาก … Continue reading
