ทางสายเปลี่ยว…แต่ไม่เหงา
คนบางคนชอบทำตัวประเภทโลกสวย แต่งเติมความงามภายนอกด้วยความอ่อนหวาน เสริมสง่าด้วยคำพูดคำจาดูมีสาระน่าคิด แต่แท้จริงตัวเองยังติดอยู่ภายในเส้นวงกลมของสังคมที่หลอกลวง เจ้าเล่ห์ และไม่กล้าเดินออก เพราะกลัวความโดดเดี่ยวและกลัวการเป็นแกะดำของสังคม… คนบางคนชอบหาโอกาสหยิบฉวยของคนอื่นขณะเผลอ แล้วละเมอว่าเป็นของตัวเองจริงๆ ด้วยความเคยชินจึงหล่อหลอมนิสัยทำให้ชอบหยิบยืมของและยืมเงินใครต่อใครจนเกิดหนี้สินรุงรังล้มละลาย เพราะคิดว่ายืมของหรือเงินใครมาแล้วไม่จำเป็นต้องใช้คืนก็ได้ ว่าดังนั้นแล้วก็หลบเจ้าหนี้อย่างหน้าตาเฉย แต่เจ้าหนี้กลับไม่มีความรู้สึกเฉยไปด้วย จึงตามล่าตัวสุดขอบฟ้า จนแม้แต่หนูสกปรกในท่อน้ำเสีย ก็ยังปฏิเสธไม่ให้ที่ซ่อนตัวในยามยาก… คนบางคนชอบความแตกแยก แต่ซ่อนในท่าทีที่สงบนิ่ง หูคอยเงี่ยฟังความเป็นไปว่าเมื่อไหร่มันจะฆ่ากันตายไปคนละข้าง พอได้โอกาสก็ทำตัวเป็นนักปราชญ์ผู้รอบรู้สอดข้อความยุแหย่ทันที เพื่อให้เกมส์แตกแยกนี้ดำเนินต่อไปอย่างเข้มข้นและแสดงนานๆ เป็นความสำราญใจที่น่าลุ้นระทึกยิ่งนัก หากทุกอย่างเป็นไปตามเกมส์ คนประเภทนี้จะได้โอกาสแสดงละครฉากสำคัญทันทีนั่นคือผู้เป็นกลางทำหน้าที่เป็นกาวใจ เพื่อเรียกคะแนนนิยมเสริมจากผู้ดูที่อยู่รอบวงนอก เพราะอยากได้ยินเสียงปรบมือดังเกรียวกราวให้ใจพองคับหน้าอก คือคล้ายๆกับฉากพระเอกหรือนางเอกขี่ม้าขาวออกมาจากนิทานเพื่อปราบมังกรไฟทำนองนั้นแหละค่ะ แต่เจ้ามังกรดันรู้ทันเกมส์นี้ … Continue reading
จำจากลา
เดินต่อไปข้างหน้าดีกว่า เพราะเสียเวลามามากแล้วกับความคิดถึงและความห่วงใยที่ไร้สาระ ของกลุ่มคนพวกนี้ เราทำได้อย่างดีที่สุดเท่านี้เอง ก่อนก้าวจากกัน เราก็ให้เวลาพวกเขามากพอแล้ว เราไม่สามารถให้ยืดเยื้อยืดเวลาอะไรได้อีก เพราะวันข้างหน้ายังมีเรื่องราวที่ดีๆรอการค้นหาจากเราอีกมากมาย ไม่จำเป็นมีพวกเขา เราก็เคยอยู่มาได้อย่างมีความสุข และสุขอย่างดีซะด้วยซ้ำไม่ต้องมาวุ่นวายใจกับเรื่องของคนโน้นคนนี้ให้เสียสมาธิในแต่ละวัน ก้าวที่เดินต่อจากนี้ไป…ให้จำไว้เพียงว่าไม่ว่าใครจะเป็น,หรือใกล้ตาย หรือตายแล้ว ก็อย่ากลับไปโหยหาอาลัยกับมันเด็ดขาด ส่วนเราจะอยู่หรือตายพวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องรับรู้ เพราะถึงรู้ก็ไม่เคยมีใครช่วยอะไรเราได้ ตลอดมามีแต่เราต้องควักกระเป๋าออกช่วยจนแทบไม่มีกระเป๋าใช้สำหรับตัวเองอยู่แล้ว คุณความดีที่ตั้งใจทำไม่เคยส่งผลดีอะไรให้ตัวเราสักอย่าง เพราะพวกเขาจะรู้จักเฉพาะสิ่งที่เรามีเท่านั้น ไม่ใช่สิ่งที่เราเป็นอยู่ พอเขามีปัญหาเดือดร้อนเรื่องเงินทีไร ดันจำชื่อและหน้าเราได้อย่างถูกต้องทุกที จู่ๆก็จะเอาที่ดิน(ทางเหนือ)มาขายให้บ้างล่ะเพราะธนาคารกำลังจะยึดไป ทั้งๆชั่วนาตาปีเราไม่เคยได้ติดต่อกันเลย ไหนๆจะติดต่อทั้งทีอย่างน้อยน่าจะมีมารยาททักทายกัน ถามไถ่กันบ้างว่ายังมีชีวิตอยู่ดีหรือ? เป็นอย่างไรบ้างที่ไม่ได้ข่าวกันนานแล้วนะ? … Continue reading
Leaving Time
Dear Diary, As Cao Cao, one of the main characters in “Three Kingdoms “ (my favorite Chinese series) said, “I better betray to the world, before the world betrays to me”. … Continue reading
Emotional Trashes
All material trashes can be recycle to reuse again for useful purposes , while emotional trashes like unhappiness, sadness, and loneliness cannot be recycle for anything else except abusing one’s … Continue reading
