เรือชีวิต
ชีวิตคนเราไม่ต่างจากเรือกลางมหาสมุทรกว้างใหญ่ มีเรือมากมายหลายขนาดที่เดินทางไปตามทิศทางของตัวเอง ต่างคนต่างมีสิ่งบรรทุกไปในเรือต่างกัน บางคนอาจจะเป็นเรือสินค้าขนาดใหญ่ บรรทุกสินค้ามากมาย เครื่องมือในการเดินเรือพร้อมทุกอย่าง ไม่ว่าทีมกัปตันและลูกเรือที่ชำนาญในการเดินเรือ หรือบางคนอาจจะเป็นเรือโดยสารเฟอรี่ที่บรรทุกนักท่องเที่ยวแวะตามสถานที่น่าสนใจมากมาย บางคนอาจจะเป็นเรือประมงลำเล็กๆที่บรรทุกเพียงความฝันและความตั้งใจของตัวเองเพื่อไปหาสัตว์น้ำต่างๆให้มากที่สุดเพื่อเอากลับมาขายเปลี่ยนเป็นเงินตรา แต่ไม่ว่าจะเป็นเรือชนิดไหนก็ตาม เรือทุกลำมีความมุ่งหมายเหมือนกันคือเพื่อข้ามมหาสมุทรสู่จุดหมายปลายทางที่แต่ละคนตั้งไว้ให้ได้ แม้บางครั้งจะต้องฝ่าคลื่นลมแรง พายุพัดกระหน่ำจวนเจียนอัปปางกลางทะเลครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ต้องฝ่าฟันไปให้ถึง อาจมีเรือบางลำมิอาจข้ามได้เพราะหมดกำลังใจที่จะเดินทางต่อ หรืออาจจะเป็นเพราะถูกพายุกระหน่ำให้จมลงกลางทาง เหลือเพียงซากที่ผุพังจมดิ่งสู่ก้นทะเลไปเรื่อยๆ
ไม่ว่าคุณจะเป็นเรือลำไหนก็ตาม แต่เมื่อเดินทางออกจากฝั่งมาจนถึงกลางทางแล้ว ต้องพร้อมที่จะสู้กับพายุหรือกระแสคลื่นด้วยกันทั้งนั้น ถ้าหากเป็นเรือประมงลำเล็กๆที่ต้องการจับปลากลับไปขายเลี้ยงชีพและครอบครัว ก็จำเป็นต้องพยายามแสวงหาสัตว์น้ำที่สามารถหามาได้ เอาใส่ไว้ในเรือ จะต้องไม่กลับเข้าฝั่งด้วยเรือว่างเปล่า แม้มุ่งหวังจะจับปลา แต่ถ้ามีแต่กุ้ง หอยหรือปลาหมึกตัวเล็กๆติดแหอวนขึ้นมาก็ต้องเก็บเอาไว้ ไม่ใช่โยนทิ้งทุกอย่างตามรายทางด้วยเหตุผลแค่มันไม่ใช่สัตว์น้ำที่เราต้องการ เพราะอย่างน้อย เราก็อาจจะเอาสัตว์น้ำเหล่านั้นมาเป็นสินค้าขายแลกเปลี่ยนเป็นสิ่งจำเป็นอื่นๆสำหรับชีวิตได้ เพื่อความอยู่รอด การมีชีวิตอยู่รอดก็เพื่อรอจังหวะและโอกาสที่ดีกว่าจะมาถึงในสักวันหนึ่ง
เช่นเดียวกันกับนักศึกษาที่เพิ่งจบใหม่ๆ คุณอาจจะเคยใฝ่ฝันว่าจะต้องได้งานในฝันที่คุณชอบเท่านั้น คุณถึงจะทุ่มใจทำเต็มที่ ถ้ายังไม่พบงานนั้นก็จะไม่ทำอะไร แต่ต้องไม่ลืมว่าในช่วงเวลาที่รอคอยปาฏิหารย์หรืองานที่ต้องการทำนั้น คุณต้องกินต้องอยู่ มีค่าใช้จ่ายต่างๆที่ต้องใช้เงินเป็นสิ่งแลกเปลี่ยน หากมัวแต่นั่งรอแบบมือว่างเปล่าไปวันๆ ใครคนไหนในโลกจะมารับผิดชอบชีวิตคุณ? นอกจากพ่อแม่แล้ว คนอื่นๆหรือใครล่ะที่จะมาหยิบยื่นค่าใช้จ่ายให้คุณทุกวันโดยไม่คิดค่าตอบแทน? อย่าลืมเชียวว่าเงินออกจากมือเขามาใส่มือเรา เขาก็ต้องหวังผลกำไรกลับมาแน่นอนไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่มีทางที่เขาจะให้แบบบริจาคเพื่อการกุศลทุกวันหรอกนะคะ เพราะในโลกนี้ของฟรีมีแจกแค่แลกการโฆษณาสินค้า หรือคุณอาจจะบอกว่าของฟรีที่บริจาคเพื่อการกุศลก็มีเยอะแยะ ก็ต้องกลับมาถามที่ตัวคุณอีกแหละว่าคุณจะมีชีวิตอยู่เพื่อรอของบริจาคฟรีๆเท่านั้นเองหรอกหรือ? ในเมื่อชีวิตของคุณมีค่าและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกับคนอื่นๆ จงเป็นเรือน้อยที่พร้อมออกเดินทางผจญภัยฝ่าโต้คลื่นลมในมหาสมุทรแห่งชีวิตกันดีกว่า แล้วจะรู้ว่าในท่ามกลางคลื่นลมแรงทุกทิศทาง คุณก็แข็งแกร่งพอที่จะฝ่าฟันออกไปได้จนถึงฝั่งที่เป็นจุดหมายได้อย่างสง่างามเหมือนกัน….ไม่ใช่เศษไม้หรือขอนไม้ที่ล่องลอยรอวันผุพังและจมลงใต้ทะเลอย่างไร้ค่า…สู้ค่ะ ชีวิตต้องสู้เท่านั้นถึงจะอยู่รอดอย่างน่าภาคภูมิใจ….
© รุ่งอรุณ ผลินธร, 2017
คนไทยไม่เคยลืมแผ่นดินเกิด
คนเขียน/คนดูแลทุกอย่างในBLOGนี้
รุ่งอรุณ ผลินธร (Rungaroon Plintron)ตัวอย่างงานเขียน
Our Translation Service Click: https://goo.gl/rWZzzm
DARE TO DREAM!
My Best Friends
My Beloved Friends
เพื่อนรัก
