หิมะและความหนาวโผล่มาอีกแล้ว
ข่าวพยากรณ์อากาศวันนี้บอกว่าจะมีหิมะตกตั้งแต่ช่วงค่ำไปจนถึงเช้าพรุ่งนี้ มันเป็นข่าวที่ทำให้ผู้เขียนเครียดพอสมควร แม้อยู่มินนิโซต้ามานาน แต่ยังไม่เคยมีความรู้สึกคุ้นเคยกับความหนาวหรือหิมะเลยสักนิด ความหนาวที่นี่ไม่ใช่”หนาวแบบเล่นๆ”หรือที่ภาษาคนรุ่นใหม่เขาบอกว่า”หนาวแบบขำๆ” เพราะพยายามจะขำยังไงมันก็ขำไม่ออก โดยเฉพาะช่วงการเดินทางบนถนนที่ปกคลุมด้วยหิมะ สองมือจับพวงมาลัยรถแน่น เขม็งมองข้างหน้า ใจลุ้นระทึกเสียงตึกตักครึกโครมยิ่งกว่าเสียงรัวของกลองเพล เวลาที่รถผ่านช่วงถนนที่ลื่นมากๆ กว่าจะถึงจุดหมายปลายทางทำเอาเส้นประสาททุกส่วนในร่างกายตรึงเปรี๊ยะ ยิ้มไม่ออกบอกไม่ถูกและเครียดไปทั้งวัน ไม่รู้ชาติก่อนทำบุญด้วยน้ำแข็งมากเกินไปหรือไง ผลบุญถึงส่งให้มาใช้ชีวิตอยู่กับความหนาวเย็นเช่นนี้? มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ผู้เขียนขับรถท่ามกลางหิมะที่โปรยปราย บนถนนขาวโพลนด้วยหิมะตลอดเส้นทาง จู่ๆก็บังคับรถไม่ได้ มันพาไถลลื่นและหมุนเป็นวงกลมอย่างรวดเร็ว รู้ตัวอีกที รถก็พามาจอดนิ่งอยู่บนกองหิมะสูงบนเกาะกลางถนนแล้ว ละล่ำละลักปลอบใจตัวเอง ”ขวัญเอ๋ยขวัญมา มันแค่บนยอดกองหิมะ ไม่ใช่The Top of … Continue reading
